Over

Geschiedenis van de Nederlandse Papierknipkunst

De Nederlandse papierknipkunst, een zeer verfijnde kunstvorm, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de zestiende eeuw. Deze kunstvorm, waarbij met een schaar of mes ingewikkelde patronen en afbeeldingen uit papier worden gesneden, werd in Nederland in de zeventiende eeuw mede populair dankzij getalenteerde vrouwelijke kunstenaars zoals Johanna Koerten en Elisabeth Rijbergh. Koerten, een van de meest bekende papierknipsters in én uit de Gouden Eeuw, stond bekend om haar meesterlijk gedetailleerde en kunstzinnige werken, die vaak portretten, Bijbelse scènes en landschappen uitbeeldden. Haar talent was zo uitzonderlijk dat haar werken werden bewonderd door zowel de adel als de burgerij uit binnen- en buitenland. Naast Johanna Koerten en Elisabeth Rijbergh waren er ook andere vrouwelijke (en mannelijke) knipkunstenaars die een belangrijke bijdrage leverden aan deze kunstvorm. Ze werkten vaak in stilte, maar hun creaties spraken boekdelen en tonen een indrukwekkend vakmanschap en creativiteit. Deze unieke traditie leeft tot op de dag van vandaag voort, waarbij de papierknipkunst nog steeds wordt gewaardeerd als een bijzondere en tijdloze uiting van Nederlands cultureel erfgoed.

Bertine Jongerius en WerkplaatsPapier

In de WerkplaatsPapier probeert Bertine Jongerius dit culturele erfgoed levend te houden alsook nieuw leven in te blazen door in de traditie van Koerten nieuw werk te maken met moderne invloeden. Bertine knipt al decennia voor haar plezier en richt zich met name de laatste jaren steeds meer op het kunstenaarschap. Ze doet mee met wedstrijden, open-calls en exposities, en publiceert regelmatig in Knip-pers, het lijfblad van de Nederlandse Vereniging voor Papierknipkunst.